تیم منتخب یک دهه اخیر لیورپول با حضور سوارز و غیبت جرارد و کوتینیو

با توجه به نزدیک شدن به سال ۲۰۲۰،‌ نگاهی خواهیم داشت به ترکیب منتخب ۱۰ سال گذشته تیم لیورپول. قرمزها بعد از عبور از سال های با عملکرد پر فراز و نشیب، حالا یکی از قدرتمند ترین تیم های دنیا محسوب می شوند و فصل گذشته به مقام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا دست یافتند.

ترکیب منتخب دهه اخیر لیورپول

دروازبان: آلیسون بکر (برزیل)

مشخصا انتخاب آلیسون بکر به عنوان دروازبان منتخب ده سال اخیر کار چندان سختی نیست. سنگربان برزیلی تنها ۱۵ ماه است که در ترکیب این تیم حضور دارد اما بدون شک بهترین دروازبان یک دهه اخیر لیورپول و حتی شاید بیشتر از آن محسوب می شود. گلر ملی پوش برزیلی با فیزیک بدنی فوق العاده و خونسردی خود درون دروازه، عملکردی درخشان در فصل اول حضور درون دروازه قرمزهای مرسی ساید داشت.

۲۱ کلین شیت او در لیگ برتر انگلیس، جایزه دستکش طلایی را برای این دروازبان ۲۷ ساله به ارمغان آورد. وی همچنین موفق به قهرمانی با لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا و قهرمانی با تیم ملی برزیل در رقابت های کوپا آمریکا ۲۰۱۹ شد. در هر دو مسابقات، آلیسون به عنوان بهترین سنگربان انتخاب شد. یورگن کلوپ وی را یک دروازبان کامل می داند. چیزی که مشخص است،‌ بدون حضور آلیسون، لیورپول شانسی برای قهرمانی در اروپا نداشت. مهار دیدنی بکر در آخرین دیدار لیورپول مقابل ناپولی در دور گروهی لیگ قهرمانان اروپا فصل ۲۰۱۸/۱۹، قرمزها را راهی دور حذفی کرد.

مدافع راست: ترنت الکساندر آرنولد (انگلیس)

آرنولد بعد از قهرمانی با لیورپول در مصاحبه با خبرنگاران گفت: “من یک هوادارا معمولی لیورپول بودم که حالا آرزویم به تحقق پیوسته است.” ملی پوش انگلیسی هنوز به ۱۰۰ بازی رسمی برای لیورپول نرسیده اما حضور او در ترکیب قرمزها بدون شک تاثیرگذاری روی بازی این تیم داشته است.

در سن ۲۱ سالگی، او در لیست بهترین مدافعین کناری دنیا حضور دارد و عملکرد بی نظیری در حملات لیورپول و خط دفاعی این تیم دارد. پاس گل های بی نظیر او برای حملات قرمزها یک عنصر حیاتی به شمار می رود. آرنولد همین حالا سابقه بازی در دو فینال لیگ قهرمانان اروپا و شرکت در جام جهانی همراه تیم ملی انگلستان را در کارنامه دارد و هنوز جای زیادی برای پیشرفت در سال های آینده خواهد داشت.

مدافع مرکزی: جوئل ماتیپ (کامرون)

شاید حضور ماتیپ در این لیست شما را سورپرایز کند. لیورپول در سال های اخیر مدافعین مرکزی مختلفی را در ترکیب خود داشته اما تنها دو دفاع مرکزی توانستند لیگ قهرمانان اروپا را به بندر لیورپول بیاورند. پیشرفت قابل ملاحظه ماتیپ از فصل گذشته تابحال تعجب بسیاری از اهالی فوتبال را برانگیخته است. از سال ۲۰۱۶ که ماتیپ از شالکه به آنفیلد آمد، نتوانسته بود انتظارات را برآورده کند اما با حضور ویرجیل فن دایک در کنار او، ماتیپ به مدافعی در حد کلاس جهانی تبدیل شده است.

ماتیپ یکی از ارکان اصلی موفقیت لیورپول در دیدار نهایی چمپیونز لیگ مقابل تاتنهام بود، دیداری که با برتری دو بر صفر شاگردان کلوپ به پایان رسید تا آن ها ششمین قهرمانی خود در اروپا را جشن بگیرند. ماتیپ در فصل جدید نیز فرم خوب خود را حفظ کرده و در کنار فن دایک، دو مهره اصلی مرکز خط دفاع قرمزها به حساب می آید. مدافع کامرونی که با انتقالی آزاد به آنفیلد آمد، قطعا یکی از بهترین خریدهای دهه اخیر این تیم محسوب می شود.

مدافع مرکزی: ویرجیل فن دایک (هلند)

اگر فن دایک در این لیست نباشد، پس چه کسی را می توان به جای او قرار داد؟ آیا بازیکنی به این سرعت توانسته تاثیری بزرگ بر روند رو به رشد یک تیم بگذارد؟ فن دایک ژانویه ۲۰۱۸ بود که از ساوتهمپتون به لیورپول آمد و قرمزها را از تیمی که به حضور در چهار تیم برتر لیگ امیدوار بود به قهرمان اروپا تبدیل کرد. قرمزها از زمان پیوستن مدافع هلندی به این تیم،‌ یکی از بهترین خطوط دفاعی اروپا را در اختیار دارند. فن دایک در لیگ قهرمانان اروپا فصل گذشته، بهترین مدافع این مسابقات لقب گرفت و برای دریافت جایزه توپ طلا نیز شانس زیادی خواهد داشت.

مدافع چپ: اندی رابرتسون (اسکاتلند)

مشکلات لیورپول برای یافتن یک مدافع چپ با کیفیت حالا با حضور اندی رابرتسون به پایان رسیده است. بازیکنی که با مبلغ ۸ میلیون پوند در سال ۲۰۱۷ از هال سیتی به آنفیلد پیوست و تنها چند ماه بعد از پیوستن به این تیم، تبدیل به یکی از اساسی ترین ارکان تیم یورگن کلوپ شد. رابرتسون تاکنون حدود ۹۰ بازی برای قرمز های مرسی ساید انجام داده و همراه این تیم قهرمانی اروپا را تجربه کرده است.

لیورپول، در حال حاضر دو تن از بهترین مدافعان کناری دنیا را در اختیار دارد و کاپیتان اسکاتلند مشخصا یکی از این بازیکن هاست. کلوپ رابرتسون را با هیچ بازیکنی در دنیا عوض نخواهد کرد.

هافبک میانی: فابینیو (برزیل)

اگر مبنا را استعداد و سابقه قرار دهید، استیون جرارد مشخصا بهترین هافبکی است که برای تیم لیورپول تاکنون بازی کرده است و هیچ شکی در این موضوع وجود ندارد. اما اگر ترکیب دهه اخیر این تیم را بررسی کنید، مشخصا فابینیو نمی تواند در این تیم غیبت داشته باشد.

یکی دیگر از خرید های یورگن کلوپ که با مبلغ بالایی به این تیم پیوست، شروع نسبتا سختی در آنفیلد داشت و زمان زیادی برد تا بتواند ارزش های خودش را به مرز اثبات برساند اما حالا حضور او با قدرت فیزیکی فوق العاده اش در میانه میدان تعادل بی نظیری به خط هافبک لیورپول بخشیده است.

هافبک میانی: جردن هندرسون (انگلیس)

در یک دهه اخیر، هیچ بازیکنی به اندازه کاپیتان لیورپول یعنی جردن هندرسون برای این تیم بازی نکرده است. هندرسون که از ۲۰۱۱ در باشگاه حضور دارد با انجام ۳۳۵ بازی، هم اکنون نفر شماره ۵۲ تاریخ باشگاه به لحاظ تعداد بازی محسوب می شود. هندرسون با اینکه همیشه توسط هواداران تیم مورد حمایت نبوده اما در ده سال اخیر یکی از مهم ترین بازیکنان باشگاه به حساب می آید.

شانس همیشه با هندرسون یار نبوده و در این مدت، او دو بار نایب قهرمان لیگ برتر انگلیس و یک بار نایب قهرمان جام هایی چون جام حذفی، جام اتحادیه، لیگ اروپا و لیگ قهرمانان اروپا شده است اما این طلسم خرداد گذشته با قهرمانی در فینال مادرید شکسته شد و او حالا کاپیتان برنده لیگ قهرمانان اروپا خوانده می شود، عنوانی که کمتر بازیکنانی به آن دست یافته اند.

بال راست: محمد صلاح (مصر)

هواداران لیورپول با شعار او همیشه گل می زند و این خسته کننده است، به تشویق ستاره مصری خود در آنفیلد می پردازند. آمار وینگر مصری لیورپول حیرت انگیز است. او در ۱۱۶ بازی برای باشگاه موفق به زدن ۷۷ گل شده که این آمار در لیگ ۸۲ بازی و ۵۸ گل زده است.

در فصل اول حضور صلاح در لیورپول، وی توانست ۴۴ بار در تمام رقابت ها برای قرمزها گلزنی کند، رکوردی که تنها ایان راش در یک فصل به آن دست پیدا کرده بود. صلاح در این مدت دو بار عنوان آقای گلی لیگ جزیره و یک بار نیز جایزه بهترین بازیکن فصل را دریافت کرده است. مدال قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، دیگر دستاورد صلاح در این تیم می باشد و شاید اگر به خاطر خطای سرخیو راموس، صلاح مصدوم نمی شد، وینگر مصری هم اکنون دو مدال قهرمانی اروپا در کارنامه داشت.

هافبک تهاجمی: روبرتو فیرمینو (برزیل)

مهاجم شماره ۹ کاذبی که می تواند یک خطر جدی برای دروازه حریف باشد. بسیار دشوار است که تیم لیورپول را بدون حضور روبرتو فیرمینو که یک بازیکن خاص است تصور کنید. بازیکنی که به تنهایی قابلیت تغییر نتیجه و روند بازی را دارد و نه تنها با نبوغ خود اینکار را انجام می دهد،‌ بلکه به سایر بازیکنان تیم نیز اجازه تغییر شرایط را می دهد.

ملی پوش برزیلی که سال ۲۰۱۵ از هافنهایم به آنفیلد آمد، تاکنون ۲۰۴ مرتبه پیراهن قرمز را به تن کرده و علی رغم طی کردن دورانی سخت در چند ماه نخست حضور خود،‌ در ادامه کار همواره عملکردی بی نظیر در فوتبال انگلستان داشته است. هیچ مهاجمی را نمی توانید پیدا کنید که بیشتر از او سختکوش باشد و یا دید بهتری در زمین داشته باشد.

بال چپ: سادیو مانه (سنگال)

سومین تفنگدار خط حمله تیم یورگن کلوپ که مشخصا ارزش حضور او در ترکیب تیم کمتر از دو بازیکن دیگر نیست. سادیو مانه در سال ۲۰۱۶ به لیورپول پیوست و در نخستین بازی خود با پیراهن این تیم گلی فوق العاده راهی دروازه آرسنال کرد و از آن زمان تاکنون هیچگاه پسرفتی نداشته است. رکورد او با پیراهن لیورپول، ۶۷ گل در ۱۳۴ بازی است و هر هفته این آمار بهبود پیدا می کند.

فصل گذشته بهترین فصل آماری مانه بود و این بازیکن سنگالی با زدن ۲۲ گل، مشترکا همراه با محمد صلاح و پیر امریک اوبامیانگ عنوان آقای گلی لیگ جزیره را به دست آورد. دستاورد فصل نخست حضور او در باشگاه، جایزه بهترین بازیکن فصل تیم بود. مانه در ابتدا در سمت راست خط حمله قرار داشت اما از زمان پیوستن صلاح به لیورپول، پست سادیو مانه به وینگر چپ انتقال یافته و نمایش های درخشانی در این پست داشته است.

مهاجم نوک: لوئیس سوارز (اروگوئه)

اگر به فهرست ده بازیکن قبلی نگاه کنید، همگی یک نقطه مشترک در کارنامه خود دارند و آن قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا فصل ۲۰۱۸/۱۹ است اما سوارز در لیورپول، تنها یک جام حذفی را برنده شد. به لحاظ تیمی، سوارز هیچگاه نتوانست افتخار بزرگی در انگلستان برای تیمش به ارمغان بیاورد اما به لحاظ فردی، نمایش های بی نظیر سوارز او را به یکی از بهترین بازیکنان یک دهه اخیر باشگاه انگلیسی تبدیل کرد.

او تنها بازیکنی در باشگاه است که برای دو سال پیاپی در دهه اخیر توانست بیشتر از ۳۰ گل در تمام فصل به ثمر برساند. فصل ۲۰۱۳/۱۴، آخرین فصل حضور سوارز در انگلستان بود و بازیکن اروگوئه ای تلاش زیادی انجام داد تا باشگاه را پس از سالیان طولانی به مقام قهرمانی لیگ برتر انگلستان برساند. او در ۳۳ بازی فصل ۳۱ گل به ثمر رساند و در این مدت زوج خطرناکی همراه دنیل استوریج تشکیل داده بود. استیون جرارد در مصاحبه ای سوارز را بهترین بازیکنی خواند که در کنارش بازی کرده و این بزرگی لوئیس سوارز در انگلستان را نشان می دهد.

بازیکنانی که می توانستند در این ترکیب منتخب قرار بگیرند:

مشخصا تصور تیم بدون حضور جرارد مشکل است اما به واسطه عملکرد ضعیف قرمزها در سال های آخر دوران حضور جرارد در باشگاه و همچنین عدم کسب جام،‌ نام جرارد در لیست یازده نفر اصلی قرار نگرفت. جیمی کرگر یکی از نفراتی بود که می توانست در این لیست قرار بگیرد اما سه فصل پایانی او در باشگاه که همزمان با سال های ابتدایی دهه اخیر بود، پایان خوبی نداشت و کرگر برای حضور در ترکیب اصلی باید با مدافعانی نظیر مارتین اشکرتل و دنیل اگر رقابت می کرد.

فیلیپه کوتینیو بعد از انتقال جنجالی به بارسلونا دیگر بازیکن محبوب آنفیلد به حساب نمی آید اما دوران ۴ ساله حضور او در انگلستان با درخشش های بی نظیری در ترکیب قرمز های مرسی ساید همراه بود. دنیل استوریج نیز یکی دیگر از نفراتی بود که می توانست در این لیست قرار بگیرد و شاید اگر مصدومیت های گاه و بیگاه گریبانگیر او نمی شد،‌ می توانست سرنوشت بهتری در باشگاه داشته باشد.

جینی واینالدوم با ۱۵۱ بازی، جیمز میلنر با ۱۸۸ بازی و دژان لوورن با ۱۷۲ بازی از دیگر نفراتی بودند که شایستگی حضور در این ترکیب منتخب را داشتند.

شماتیک ترکیب منتخب یک دهه اخیر لیورپول

پیش بینی بازی های ورزشی در بتکارت