بررسی تاکتیک های مائوریتسیو ساری ؛ آیا او در یوونتوس موفق خواهد بود؟

در این مقاله به بررسی حضور مائوریتسیو ساری در تیم یوونتوس و چالش های مختلف این مربی برای ادامه قدرتنمایی این تیم ایتالیایی در سری آ خواهیم پرداخت.

هواداران چلسی بعد از آنکه خبر خروج مائوریتسیو ساری به یوونتوس رسمی شد چندان آشفته و نگران نبودند. علی رغم اینکه ساری به عنوان تیم سوم لیگ برتر جزیره را به پایان رساند تا تیمش را دوباره به لیگ قهرمانان اروپا برساند و همچنین در آخر فصل لیگ اروپا را برای آبی های لندنی به ارمغان آورد، اما این مربی ایتالیایی هیچگاه در استمفورد بریج پذیرفته شده نبود.

گذشته مائوریتسیو ساری در کشور زادگاهش ایتالیا

اما به ایتالیا و به ناپولی باشگاه سابق ساری برگردیم. بنظر می رسد که در ناپولی این انتقال مسئله مهمتری نسبت به چلسی باشد. یکی از شاگردان مورد علاقه ساری در ناپولی یعنی لورنزو اینسینیه که زاده شهر ناپل هم به حساب می آید در مورد احساس بوجود آمده در شهر و واکنش مردم نسبت به این انتقال اینگونه می گوید: “حضور ساری در یوونتوس برای اهالی ناپل به معنی خیانت به حساب می آید. اما باید این را در ذهن داشته باشید که ساری یک مربی حرفه ای است و او همه چیزش را برای ناپولی گذاشت. او فرد مهمی برای من است. این که او به یووه رفته ما را اذیت می کند ولی نمیتوانیم او را سرزنش کنیم. این تصمیم خودش است.” در دوران حضور ساری در سن پائولو (ورزشگاه اختصاصی ناپولی) وی در طی سه فصل یکی از بهترین دوران تاریخ این باشگاه ایتالیایی را رقم زد. حتی اگر آنها را بهترین عملکرد ندانیم حداقل به لحاظ درصد پیروزی و امتیازات کسب شده این بهترین دوران تاریخ باشگاه بود اما آنها با وجود نمایش های فوق العاده نمیتوانستند در برابر یووه شکست ناپذیر دست بالا را داشته باشند و هر ساله اسکودتو برای این تیم از دست رفته به حساب می آمد. ناپولیِ تحت هدایت ساری در فصل آخر حضور وی در این تیم به متوقف کردن یوونتوس و رقم زدن افتخاری تاریخی بسیار نزدیک بود. ساری و تیمش در آن فصل با تمام قدرت برابر قهرمان چندین ساله سری آ صف آرایی کردند و در این راه با تمام توان تا هفته آخر برای قهرمانی جنگیدند. مشهور آن فصل، حرکات و حاشیه های خود مربی ایتالیایی بود. هنگامی که اتوبوس ناپولی به تورین رسید، مائوریتسیو ساری با نشان دادن انگشت به هواداران یووه آتش خشم آنان را برانگیخت. زمانی که از او پرسیده شد چرا زیاد به سود تیمش پنالتی گرفته نمیشود وی پاسخ داد: ” بنظرم ما احتیاج داریم با پیراهن راه راه به میدان برویم.” (اشاره به پیراهن یوونتوس) همچنین شیوه سبک بازی او بارها تحت عنوان شعارهایی توسط هواداران پارتنوپی نشان داده میشد. این شعارها به این ایدئولوژی در فوتبال اشاره داشت که فوتبال چیزی بیشتر از کسب نتیجه است. واکنش توییتر رسمی باشگاه ناپولی به این انتقال برخلاف شخصیت خود ساری چندان خرافاتی نبود و آنها برای مربی سابق خود آرزوی موفقیت کردند اما تعدادی از اهالی ناپل ایتالیا چندان راضی از این صحبتها نبودند و با تکیه بر خرافات از نفرین شدن سرمربی سابقشان در تورین سخن گفتند. گزارش هایی در مورد این مربی ایتالیایی وجود دارد که یکبار وی در حالیکه در مسیر رسیدن به زمین تمرین باشگاه سابقش سانسووینو بوده، به اتومبیل یکی از بازیکناش برخورد می کند. پس از این اتفاق، آنها بازی بعدی خود را با پیروزی پشت سر می گذراند. روز بعد از آن برد، ساری در حالیکه به طرف محل تمرین تیمش رانندگی می کرده مطمئن شده که بار دیگر با همان اتومبیل برخورد داشته باشد!

جرجینیو تنها بازیکن ناپولی که همراه با ساری برای ادامه دادن تاکتیک ساریبال به چلسی آمد نظر خود را در مورد خروج این سرمربی از لندن عنوان کرد: ” فکر میکنم که فصل بسیار خوبی را پشت سر گذاشتیم و متنفرم که میبینم او جمع ما را ترک می کند.” جرجینیو که  تحت هدایت ساری در ناپل یکی از ارکان اصلی تاکتیک وی در این تیم بود اضافه کرد: ” هواداران ناپولی همچنان در قلبشان او را دوست خواهند داشت. این طبیعی است که آنها از این انتقال عصبانی باشند. شور و اشتیاقی که در مورد آنها وجود دارد میتواند همه چیز به شما بدهد. ممکن است آنها این را یک خیانت بدانند و با شما بعنوان یک خائن برخورد کنند. باید ببینیم چه اتفاقی رخ خواهد داد. هواداران ناپولی در طی سه فصل حضور ساری در این تیم او را به درون قلبشان راه دادند.”

دوران حضور در تیم امپولی

مائوریتسیو ساری در شهر توسکانی ایالت فلورانس بزرگ شد. وی در دوران حضورش در تیم شهر توسکان یعنی امپولی زمانی گفته بود: ” من احساس نمیکنم که فردی غریبه در توسکانی هستم. من خود توسکان هستم. ما مردمانی بی ریا، جنجال برانگیز و البته راستین هستیم.” اما ساری در محله غربی شهر ناپل بدنیا آمده بود و این تنها جزئیاتی از دوران کودکی اوست که هواداران ناپولی به آن علاقه مند هستند. قبل از اینکه وی هدایت امپولی، جایی که او را بعنوان یکی از بهترین مربیان دنیا معرفی کرد را برعهده بگیرد، رگه هایی از سبک زندگی ناپلی در دوران حضورش در تیم سورنتو وجود داشت. یکی از بازیکنانی که وی در سورنتو مربی اش بود مدافع راست این تیم رونالدو وانین بود. وانین صحبتهای مثبتی در مورد مردی گفت که امروزه بسیاری در دنیا او را می شناسند. وانین سال گذشته در مصاحبه با مجله گاردین در خصوص سرمربی سابقش گفت: ” مائوریتسیو فقط نمیخواست که در بازی برنده باشد. او چیزی بیشتر از این میخواست. او یک کمال گرای اصیل ولی در نوع خوب است. اگر شما یک پاس با فاصله ده سانتی متری را از دست بدهید، او به جستجوی راه هایی برای بهبود یافتن عملکرد شما می پردازد. ایده او در فوتبال این است که بازیکنان تیم باید وظایفی را که به عهده سپرده شده به خاطر بسپارند. در طول تمام تمرینات شما در حالیکه دارید از اینکار لذت میبرید باید همان سناریو قبلی را تکرار کنید. دید او نسبت به تمرینات این است که تمرین نباید زیادی طولانی باشد. شما همیشه باید توپ را کنار پای خود داشته باشید و خط دفاعی تیم باید بدون اشتباه باشد. بیرون از زمین او شخصی فوق العاده است اما در زمین او خواسته های زیادی از شما دارد.” ساری این خاصیت را با خودش به امپولی برد و این تیم را در سال ۲۰۱۴ موفق شد به سری آ برساند. موفقیت وی فقط در این خلاصه نشد و سال بعد نیز توانست تیم را از سقوط به دسته پایینتر نجات دهد. دوران حضورش در امپولی این نکته را ثابت کرد که او تنها مایل به بازی با سیستم ۴-۳-۳ است، چیزی که در آرایش ترکیب تیمهای تحت هدایتش بعد از امپولی هم همچنان ثابت باقی ماند. پیش از استفاده از این آرایش، سااری از فرمت ۴-۳-۱-۲ استفاده میکرد که تقریبا چیزی شبیه به آرایش ۴-۴-۲ لوزی شکل بود. اما مهمترین نشانه ای که داشت فشردگی بازیکنان و بازی بر پایه مالکیت توپ بود، چیزی که بعدها در ناپل به خوبی استفاده شد. در امپولی میرکو والدیفیوری هافبک بازیساز و جنگنده وسط زمین بود و ریکاردو ساپونارا در پست شماره ده بازی میکرد که مربی پیش از آن چندان استفاده ای از این پست نمیکرد. ماسیمو ماکارونی که در آن زمان در اواسط دهه چهارم زندگی اش بود یکی از بازیکنان خط حمله امپولی بود که توانست در اولین فصل بازگشت این تیم به سری آ شمار گلهای خود را دورقمی کند. وی همچنین موفق به ارسال هفت پاس گل برای یارانش شد. ماکارونی در مورد سرمربی سابق خود می گوید: ” من مدیون ساری هستم. وقتی که با امپولی قرارداد امضا کردم، کاملا بی انگیزه بودم ولی او میل فوتبال بازی کردن را به من برگرداند. از لحظه ای که کار را با مائوریتسیو شروع کردم نمیتوانستم برای یکشنبه بعدی صبر کنم تا بتوانم برای فوتبال بازی کردن به زمین مسابقه بروم. مهاجم کناری من فرانچسکو تاوانو و من ۳۳ و ۳۴ ساله بودیم، بنابراین مائوریتسیو رویکردی تاکتیکی را اجرا کرد و این به او اجازه داد تا بدون اینکه من و تاوانو زیادی خسته شویم بتوانیم حضوری کامل در بازیها داشته باشیم. این روش کاملا جواب داد.”

حضور یکساله در لندن

در مورد تغییرات تاکتیکی، ساری به تازگی در مورد نحوه به روز کردن تاکتیک هایش در چلسی صحبت کرد تا بتواند بهترین عملکرد ادن هازارد را در زمین شاهد باشد. وی در این مورد گفت: ” در سالهای اخیر من همواره ۴-۳-۳ را در ذهن داشتم اما این سیستم برای پیاده سازی در چلسی کاملا متفاوت تر از ناپولی بود. ما مجبور بودیم که خصوصیات بازی هازارد را با سیستم تیم تطبیق دهیم زیرا او بازیکنی بود که تفاوت ها را در بازی رقم میزد اما همچنین حضورش در زمین مشکلات دفاعی زیادی را برای چلسی ایجاد میکرد که مجبور بودیم روی این مسئله کار زیادی انجام دهیم.” یک تغییر نامحسوس در سیستم تیم عملکرد هازارد را بهتر از گذشته نمود. ستاره بلژیکی خصوصیات دفاعی لورنزو اینسینیه را نداشت. اینسینیه که همانند هازارد در سمت چپ خط حمله حضور پیدا میکرد. اما سرانجام هازارد روی مسئله بازپس گیری توپ از حریف و پرس و فشار سنگین روی حریف از همان بالای زمین کار کرد و این نتیجه بخش بود. در آخرین فصل حضور هازارد در چلسی که ثمربخش حضورش در لندن هم بشمار میرفت تنها دو مهاجم لیگ برتر آمار بهتری از هازارد در این زمینه داشتند.

آینده کاری مائوریتسیو ساری در یوونتوس

از حالا گمانه زنی ها در خصوص ترکیب فصل آینده یوونتوس آغاز شده و افراد زیادی از بازگشت سرمربی ایتالیایی به سیستم ۴-۳-۱-۲ صحبت می کنند. این سیستم ممکن است با حضور کریستیانو رونالدو و مویزه کین در نوک خط حمله و حضور پائولو دیبالا در پست شماره ده محقق شود، به شرطی که دیبالا در تیم باقی بماند. اگر ساری توانسته از ماسیمو ماکارونی ۳۴ ساله در امپولی بازیهای درخشان بگیرد، تصور کنید که او با داشتن رونالدو چه خواهد کرد. با داشتن بازیکنی همچون داگلاس کاستا، ساری بازیکنی دریبل زن با مهارت های شبیه به هازارد را نیز در ترکیب تیمش خواهد داشت که کاملا مناسب سیستم ۴-۳-۳ می باشد. با حضور او در راس سکان هدایت تیم، شما نمی دانید که چه بازیکنی از قبل جایگاهی تضمین شده دارد و مورد علاقه اوست تا زمانی که او هدایت تیم را در دست بگیرد و بازیکنانش را تمرین بدهد و ارزیابی کند چه کسی برای پیاده سازی شیوه بازی اش مناسب است و چه کسی نیاز به ساعات تمرین بیشتری برای رسیدن به این هدف دارد. آن ساعات به راحتی میتوانند تبدیل به هفته ها، ماهها و حتی برای برخی بازیکنان به سالها تبدیل شوند اما مربی ایتالیایی از تلاش برای یاد دادن روش هایش به آنها ناامید نمی شود اگر آنها مشتاق و قادر به یادگیری باشند. همانطور که همه خوانده ایم در مقاله مجله گاردین به وضوح بسیاری از بازیکنانی که سابقه همکاری با این سرمربی را دارند، از او و روش های تمرینی اش تعریف و تمجید کرده اند. اما در یوونتوس وی تنها وظیفه ادامه دادن روند پیروزی بیانکونری با بازیکنان تیم جدیدش را برعهده ندارد. با توجه به ریشه های او که به ناپل و تیم رقیب یووه متصل است، این مربی باید وظیفه قانع کردن هواداران را نیز برعهده بگیرد. چیزی که شاید در چلسی هم کمابیش با آن مواجه بود. او تمام تلاشش را در استمفورد بریج انجام داد. علی رغم اینکه پیش از شروع فصل گذشته، پیش بینی کارشناسان چلسی را از جمع چهار تیم برتر لیگ جزیره کنار گذاشته بود، ساری توانست با آبی های لندنی به مقام سوم لیگ برسد. وی همچنین بعد از سالیان طولانی بدون کسب جام با تیمهای قبلی توانست ویترین افتخاراتش را به یک قهرمانی قدرتمندانه در لیگ اروپا مزین کند. وی در خصوص این قهرمانی و تبریک اورلیو دی لورنتیس مدیرعامل ناپولی گفته بود: ” بسیار مفتخرم که ناپولی به من تبریک گفت. اهالی ناپل می دانند که من چه مقدار عشق به آنها میورزم. این قهرمانی را در ابتدا به هواداران ناپلی تقدیم می کنم زیرا این رضایتی است که من سال گذشته نتوانستم به آنها هدیه بدهم.” اما اوضاع در یوونتوس متفاوت خواهد بود و دیگر خبری از سال بدون جام در این تیم وجود ندارد و حتی تعریف و تمجید از تیم سابق در سری آ نیز قابل قبول نخواهد بود. کسب جام های نقره ای هدف اصلی بیانکونری محسوب می شود و بانوی پیر به دنبال بزرگترین آنهاست. لیگ قهرمانان اروپا که نزدیک به ۲۳ سال است برای هواداران بیانکونری تبدیل به رویای دست نیافتنی شده است. آخرین بار در سال ۱۹۹۶ بود که بیانکونری توانست با هدایت مارچلو لیپی و شکست دادن آژاکس آمستردام به دومین قهرمانی در اروپا دست یابد. بانوی پیر دو سال بعد از آن را نیز به فینال رقابتها رسید اما در هر دو دیدار مغلوب حریفان خود بورسیا دورتموند و رئال مادرید شد. بعد از آن فینالها یوونتوس تا به امروز سه بار دیگر نیز به بازی پایانی رسیده اما مغلوب حریفان خود شده است. بنظر می رسد که تنها راه مائوریتسیو برای بدست آوردن دل تماشاگران موفقیت در این تورنومنت خواهد بود. این یک وظیفه بسیار خطیر است. اوضاع در ایتالیا حتی بیشتر از دورانش در غرب لندن علیه او خواهد بود. رابطه او با رسانه ها و هواداران مربوط به چلسی در طول فصل به مرور پیشرفت کرد اما در یووه شک و تردید ها از همین حالا ادامه دارد. با وجود اینکه بازیکنان سبک بازی او را دوست دارند و سران باشگاه نیز کار با او را می پسندند، بزرگترین چالش ساری دوباره بیرون از زمین و با هواداران و رسانه ها خواهد بود.