بعد از سپری کردن یک دوره پر فراز و نشیب برای منچستر سیتی و تیم تحت هدایت پپ گواردیولا، حال با کسب پیروزی‌های پیاپی مقابل تیم های آرسنال، آکسفورد یونایتد و لستر سیتی، وضعیت خوبی را برای این تیم ایجاد کرده است. وقتی تیم منچستر سیتی در ماه می برای دومین فصل پیاپی و در پی ۱۴ پیروزی متوالی، لیگ برتر انگلیس را فتح کرد، دنبال کنندگان بی طرف لیگ جزیره، احساس کردند که یک امپراتوری جدید در فوتبال انگلستان به وجود آمده است.
شش روز بعد، شاگردان پپ گواردیولا در فینال جام حذفی با نتیجه قاطعانه ۶-۰ واتفورد نگون بخت را شکست دادند تا شاعبه ای بزرگ در انگلستان به وجود آید، اینکه شاید فوتبال این کشور، فضای رقابتی و غیر قابل پیش بینی بودن همیشگی خود را از دست داده است. از آن زمان تاکنون، شرایط برای منچستر سیتی کاملا دگرگون شده است. هفت ماه بعد از قهرمانی‌های داخلی من سیتی، پپ گواردیولا حالا بدترین فصل دوران مربیگری خود را تجربه می‌کند و از حالا شایعات زیادی مبنی بر جدایی وی از جمع سیتیزن ها در تابستان آینده شنیده می شود.
اگر نگاهی دقیق تر به ۱۸ بازی ابتدایی منچستر سیتی در فصل ۲۰۱۹/۲۰ لیگ برتر انگلستان بیاندازیم، متوجه برخی از تاکتیک های مشابه می شویم که سال چهارم پپ در انگلستان را غیر قابل پیش بینی کرده است. برخی از این نکات به طور واضحی قابل مشاهده هستند. از مشخص ترین نقاط ضعف تیم پپ در این فصل، عدم حضور یک رهبر قدرتمند در خط دفاع نظیر وینسنت کمپانی یا آیمریک لاپورته می‌باشد در حالی که برخی دیگر از نکات کمتر به چشم آمده است.
پیروزی ۳-۰ منچستر سیتی برابر آرسنال اما تا حدود زیادی باعث شد تا فشارها روی آبی های شهر منچستر کاهش یابد و گواردیولا بتواند دوباره اوضاع را به حالت عادی برگرداند. اگرچه توپچی های لندنی نیز یکی از اسفناک ترین فصل های خود را پشت سر می گذراند اما این دلیل نمی شود تا سرمربی اسپانیایی سیتی تیمش را به روز های اوج باز نگرداند. در ادامه به بررسی دلایل ضعف من سیتی در این فصل و چشم انداز پیش روی فصل آتی می پردازیم.
مشکلات آشکار دفاعی تیم پپ گواردیولا در فصل ۲۰۱۹/۲۰
جدا از اینکه تیم منچستر سیتی نیاز به مدافعینی جدید، به خصوص یک مدافع چپ یا یک مدافع مرکزی دارد، باید اشاره داشت که آبی های شهر منچستر به طور کلی در برخی از نقاط زمین نیاز به تقویت دارند که شاید بزرگ ترین آن ها در قلب خط میانی باشد.
با توجه به مصدومیت طولانی مدت آیمریک لاپورته، فرناندینیو برزیلی مجبور شد تا در بیشتر بازی های این فصل منچسترسیتی جایگزین مدافع فرانسوی شد و همین تغییر باعث شد تا سیتی یک عنصر مهم در خط میانی را از دست بدهد زیرا ایلکای گوندوعان و رودری، هیچ کدام ظرفیت و توانایی هافبک برزیلی در حفظ مالکیت توپ را از خود نشان نداده اند.
در این فصل اما سیستم جامع تیم گواردیولا به مانند یک خانه پوشالی ویران شده است. پرسینگ سنگین و بازی کردن از بالای زمین به منظور بازپس گیری توپ نشان می دهد که همه بازیکنان در لحظه از دست رفتن توپ، باید دقیقا در پست مناسب خود قرار بگیرند تا ضد حمله تیم حریف در همان ابتدای کار خنثی شود.
اما اگر چنین اتفاقی رخ ندهد، تمام سیستم دچار فروپاشی خواهد شد. گذشتن از خط مقدم پرسینگ سیتی، موقعیت های خطرناکی را به تیم حریف خواهد داد، مانند شکست ۲-۰ سیتی مقابل تیم ولورهمپتون در ورزشگاه اتحاد. گرگ ها در آن دیدار چندین بار موقعیت تک به تک با ادرسون به دست آوردند.
این مشکل با اصرار پپ گواردیولا مبنی بر حضور کایل واکر در خط میانی بدتر از قبل نیز شد چرا که این مدافع انگلیسی که اصولا پست تخصصی اش دفاع راست است، تنها یک حفره بزرگ در میانه میدان به وجود آورده بود. آلان سینت مکسیمین و تاد کنتول بارها و بارها از این امر استفاده کرده و در نهایت تیم تحت هدایت نونو اسپریتو را با دو گل برنده میدان کردند.
مشکلات منچستر سیتی در حفظ مالکیت توپ
من سیتی در این فصل ۱۹ گل تا به حال دریافت کرده است و ۴ تیم نیز موفق به ثمر رساندن حداقل دو گل برابر خط دفاع آن ها شده اند. مشخصا مشکل سیتی در این فصل این است که با توپ چه کاری می‌توانند انجام دهند تا این که چه کاری بدون توپ می توانند انجام دهند!
بزرگ ترین تغییر بین دو فصل ۲۰۱۸/۱۹ و ۲۰۱۹/۲۰، تغییر فضای حرکتی کوین دی بروین است که هم اکنون در پست بال راست بازی می‌کند. به دی بروین، برناردو سیلوا و ریاض محرز را نیز اضافه کنید و می‌بینید که سیتی به تیمی تبدیل شده که نگاه زیادی به سانتر از جناحین دارد. میانگین ۲۷.۵ سانتر در این فصل در مقایسه با میانگین ۲۰/۶ سانتر در فصل قبلی نشان دهنده این موضوع می باشد.
در جریان تساوی برابر نیوکاسل و شکست برابر نوریچ و ولورهمپتون، تیم گواردیولا به ترتیب ۳۸، ۴۶ و ۳۶ سانتر انجام داد. این نشان می دهد که تیم گواردیولا در مقابل حریفان با لایه های دفاعی زیاد، علاقه دارد تا با سانتر قفل دروازه را بکشند و مثل سال های گذشته صبور و منتظر باز کردن لایه دفاعی حریف از میانه میدان نیست.
این تنها به تغییر پست کوین دی بروین مربوط می‌شود. پست شماره ۱۰ در این فصل به گوندوعان یا رودری سپرده شده و با توجه به مصدومیت های زیاد داوید سیلوا در این فصل، میانه میدان منچستر سیتی خالی از یک بازیکن خلاق و بازیساز می باشد. فوتبال ارائه شده توسط من سیتی نیاز شدیدی به سرعت دارد تا ریتم کند دفاع حریف را بشکند که با این وجود امری محقق شده نیست.
مصدومیت درازمدت لروی سانه نیز یکی دیگر از مشکلات تیم پپ گواردیولا در این فصل است. بازیکنی که با جایگیری های مناسب همواره در محوطه جریمه حاضر بود تا پاس های دریافت شده از طرف دیگر هافبک ها را با یک بغل پا به گل تبدیل کند، کاری که رحیم استرلینگ در پست بال تهاجمی سمت چپ کمتر آن را انجام می دهد.
پیروزی برابر آرسنال، نشانه ای برای امیدواری
پپ گواردیولا از سیستم ۴-۲-۳-۱ در ورزشگاه امارات استفاده کرد و فیل فودن را در سمت چپ خط حمله قرار داد تا کوین دی بروین به پست همیشگی خود، هافبک تهاجمی بازگردد. تفاوت ها عظیم بود! دی بروین در پست شماره ۱۰ عملکردی بی نظیر داشت و دفاع از هم گسیخته توپچی ها را بارها و بارها مورد آزار قرار داد و سرانجام با به ثمر رساندن دو گل نقشی مهم در پیروزی سیتی ایفا کرد.
دو هافبک دفاعی تیم، ایلکای گوندوعان و رودری کمک کردند تا بالانس تیمی منچستر سیتی حفظ شود. کایل واکر به پست دفاع راست بازگشت تا ساختار دفاعی را بهبود ببخشد و انجام چنین وظایفی باعث شد تا تیم گواردیولا مالکیت توپ را به راحتی در اختیار داشته باشد.
فرم مربعی شکل بازیکنان در خط میانی و حمله سیتی با حضور دی بروین و فودن باعث شد تا آن ها به راحتی بر آرسنال چیره شوند و در همان نیمه اول کار توپچی ها را تمام کنند. چنین آرایش تیمی، بالانس بهتری به سیتی چه در زمان حمل توپ و چه در زمان نداشتن توپ به آن ها داد. به نظر می رسد که در آینده پپ باید بیشتر به فکر استفاده از این سیستم باشد، حتی به قیمت اینکه فیل فودن در ترکیب اصلی جانشین داوید سیلوا شود.
تاثیر حضور هافبک اسپانیایی در ترکیب تیم مشخصا با این سیستم کمرنگ خواهد شد اما او می تواند در پست بال چپ کاذب در داخل زمین به محوطه حریف نفوذ کند تا اینکه به طور رسمی در این پست بازی کند و در کل بازی توسط دفاع حریف مهار شود.
در مجموع، منچستر سیتی همچنان نیازمند مدافعینی جدید است و تا بازگشت لاپورته در ماه فوریه، مشکلاتی در خط دفاعی خواهد داشت. با این حال برد ۳-۰ برابر آرسنال، راه حل خوبی به پپ برای ادامه فصل پیشنهاد داد تا نقص های احتمالی سیستم قبلی خود را اصلاح کند. با توجه به فرم فوق العاده لیورپول در این فصل، شاید انجام این تغییرات کمی دیر باشد اما اصلاح پست دی بروین و بازگشت وی به پست هافبک تهاجمی، مشخصا به این تیم برای ادامه فصل و شاید حتی رویای تحقق اولین لیگ قهرمانان اروپا کمک کند.
پیش بینی بازی های ورزشی در بتکارت