بنا بر اعلام فدراسیون جهانی فرمول یک عمده تغییراتی که قرار است در فصل ۲۰۲۱ ایجاد شود بر روی نحوه ی تولید نیروی رو به پایین در خودرو ها میباشد. هدف و ایده ی اصلی، کاهش تاثیر آیرودینامیکی بال جلو و قسمت بارج بورد خودرو ها میباشد و به همین دلیل برای فصل ۲۰۲۱ بال جلویی ساده تر و تاثیر گذاری کمتری را نسبت به فصل های قبلی خواهد داشت.
پیش بینی بازی های ورزشی در بتکارت
بیشترین تغییرات خودروهای فرمول یک در ناحیه زیر خودرو
بیشترین تغییر در ناحیه زیر خودرو انجام میشود. منطقه ای از ماشین که مقداری تونل ونتوری، دیفیوز دوگانهی پهن تر و بزرگ تری را تغذیه میکنند و برای فصل ۲۰۲۱ بیشترین نیروی رو به پایین خودرو از این ناحیه فراهم خواهد شد. بنابراین ترکیب استفاده از پدیده اثر زمین، آیرودینامیک ساده تر و منحرف کننده هایی که در قسمت بالایی چرخ های جلو قرار گرفته اند، برای تعقیب بیشتر و راحت تر خودروی جلویی تعبیه شده اند.
در خودرو های کنونی فرمول یک، دیفیوزر به همراه بال عقب بیشترین مقدار نیروی رو به پایین را در خودرو های فرمول یک تولید میکنند اما نتیجه ی آن ایجاد هوای کثیف بسیار زیاد برای خودرو های پشت سر میباشد و عملکرد آن ها را به شدت تحت تاثیر خود قرار می دهند. اما با تغییر قوانین و ایجاد تونل های ونتوری در جلوی سایدپادها که طول آن ها تقریبا از ابتدای خودرو تا انتها میباشد، طبق قضیه ونتوری سرعت عبور جریان هوا در این ناحیه به سمت عقب خودرو افزایش یافته و از طریق پدیده اثر زمین، به تولید نیروی رو به پایین بیشتر کمک میکند. این مورد بدان معناست که خودرو ها میتوانند با بال عقب کوچکتری نسبت به قبل کار کنند و همچنین پیچیدگی آیرودینامیکی نیز از بین رفته و در نهایت با تولید هوای آشفته و کثیف کمتر، خودرو ها راحت تر می توانند یکدیگر را تعقیب کنند.
منحرف کننده های جریان هوا در قسمت بالایی چرخ های جلو نیز در آرایش بهتر هوای اختلال یافته ی ناشی از چرخ های جلو عمل میکنند. در قوانین فعلی، بخشی از طراحی پیچیده ی بارج بورد ها، به دلیل هوای مختلل ناشی از برخورد با تایر های جلو میباشد چرا که کنترل آن ها کار دشواری است. اما با مهار آن ها توسط منحرف کننده ها، میتوان انتظار داشت طراحی آن ها ساده تر و محدود تر از قبل شود. با این که هنوز تغییر قوانین فصل ۲۰۲۱ فرمول یک نهایی نشده اما موارد زیر در خصوص ایجاد تغییرات بیان شده که در زیر آن ها را می خوانید:
۱. دماغهی کوتاه تر نسبت به قبل که این ایده که دماغه به قسمت اصلی بال متصل می باشد مربوط به دهه ی ۹۰ میلادی است.
۲. نوک دماغه قدری به سمت بالا متمایل است که این مورد به جریان یافتن بهتر هوا به زیر خودرو برای تغذیه ی بهتر تونل های ونتوری عمل می کند.
۳. صفحه های انتهایی بال جلو به دلیل طول زیاد بال و جلوگیری از پنچری خودرو ها در هنگام برخورد به صورت گرد طراحی شده اند.
۴. دماغه ی کوچک تر بدون وجود پره های تابیده نشان از ساده سازی بیشتر آیرودینامیک خودرو ها دارد.
۵. رینگ چرخ ها برای جریان یافتن بهتر و اختلال کمتر در هوا، به صورت سرپوشیده طراحی شده اند.
۶. داکت های (خنک کننده ها) ترمز، ساده طراحی شده و کمترین اثر آیرودینامیکی را دارا می باشند.
۷. منحرف کننده هایی که در قسمت بالایی چرخ های جلو قرار داده شده اند در انتقال بهتر جریان هوای ناشی از تایر ها به نواحی زیررین خودرو نقش دارند و همچنین مانع از انتقال جریان هوا به نواحی بالایی و جانبی خودرو که موجب ایجاد هوای کثیف برای خودرو های پشت سر می شود دارند.
۸. کانال های ونتوری قرار گرفته شده در مکان فعلی بارج بورد ها
۹. این نوع طراحی هیلو مطابقت بیشتری با قوانین ۲۰۲۱ دارد.
۱۰. به دلیل قرار گیری کانال های ونتوری، این ناحیه به صورت پلهای طراحی شده و سطح آن نیز کاملا صاف نمیباشد.
۱۱. دیفیوزر های بلند تر که اثر آیرودینامیکی بیشتری نسب به دیفیوزر های فعلی دارند و این بدان معنی است که بیشترین مقدار نیروی رو به پایین خودرو در نواحی زیرین آن تولید می شود.
۱۲. صفحه های انتهایی طراحی بسیار ساده تری دارند و به کمک جریان گردابی دوگانه، هوا را به بالا هدایت می کنند.
همان طور که مشاهده میکنید مدیران ارشد این رشته در نظر دارند تا با این موارد، تغییراتی را در نحوه برگزاری این رقابت ها و ماشین ها ایجاد کنند تا انتقادات وارده بر آن ها در خصوص روند ثابت و کسل کننده فرمول یک در این چند سال کاهش پیدا شود و این رشته محبوب ورزشی طرفداران خود را از دست ندهد و هم چنان از حمایت آن ها برخوردار باشد.