نماد سایت سایت شرط بندی بتکارت

تاریخچه تیم اتلتیکو مادرید ؛تشک سازان شهر مادرید!

تیم اتلتیکو مادرید

اتلتیکو مادرید یکی از بزرگترین باشگاه های فوتبال در کشور اسپانیا محسوب می شود، هر چند که این تیم در بیشتر مواقع در سایه بارسلونا و رئال مادرید، دو غول فوتبال اسپانیا قرار می گیرد. باشگاه اتلتیکو مادرید نقش برادر کوچک تر رئال مادرید را بازی می کند و همیشه تیمی بوده که برای دو تیم بزرگ فوتبال اسپانیا دردسر ایجاد کرده است. این باشگاه همچنین به خاطر تعداد مربی های اخراجی زیادی که به نام خود ثبت کرده، یکی از تیم های بد آوازه از این حیث به شمار می رود.

تاریخچه تیم اتلتیکو مادرید

این باشگاه در سال 1903 و تحت نام باشگاه ورزشی مادرید تاسیس شد. پایه گذاران این باشگاه، سه جوان اهل ایالت باسک بودند که در مادرید زندگی می کردند. آن ها این باشگاه را به عنوان شاخه جوانان باشگاه بیلبائو تاسیس کردند. اولین پیراهن این تیم، راه راه آبی و سفید بود که احتمالا از باشگاه بلکبرن روورز الهام گرفته شده بود. 8 سال بعد ترکیب رنگ های پیراهن باشگاه به قرمز و سفید تغییر کرد که این بار، برگرفته شده و تحت تاثیر پیراهن تیم ساوتهمپتون انگلستان بود. میراث پیراهن اول این باشگاه هنوز هم بر روی شورت های آبی رنگ این تیم مشهود است.

پس از پایان جنگ داخلی اسپانیا در سال 1939، اتلتیکو با باشگاه آویاسیون ناسیونال که همزمان با این تیم تاسیس شده بود، ادغام شد. باشگاه جدید، اتلتیک آویاسیون مادرید نامگذاری شد. این ادغام خیلی زود به نتیجه رسید و این تیم موفق شد در سال 1940 برای اولین بار در رقابت های لالیگا به مقام قهرمانی دست یافته و سال بعد نیز از عنوان قهرمانی خود دفاع کند. در سال 1947، باشگاه برای آخرین بار نام خود را تغییر داد و از آن زمان تا به امروز، نام آن “باشگاه اتلتیکو مادرید” است.

دهه 1950، با شروع خوبی برای اتلتیکو همراه بود و این تیم توانست تحت هدایت هلنینو هررا، مربی آرژانتینی خود به 2 عنوان قهرمانی در رقابت های لالیگا دست یابد. پس از جدایی این مربی در سال 1953، این تیم تا پایان این دهه نتوانست قهرمانی های خود را در اسپانیا تکرار کند و در نتیجه، تنها به تعقیب دو تیم قدرتمند بارسلونا و رئال مادرید رضایت داد.

دو دهه بعدی با رقابت تنگاتنگ و نه چندان دوستانه دو باشگاه مادریدی همراه بود؛ رئال و اتلتیکو. در حالی که هر دو باشگاه در دوران اوج خود به سر می بردند، دربی های مادرید به نمادی از تقابل طبقه مرفه و طبقه کارگر شهر تبدیل شده بود. در طی این دو دهه، اتلتیکو موفق شد به چهار عنوان قهرمانی در لالیگا (در سال های 1966، 1970، 1973 و 1977)، 5 عنوان قهرمانی در کوپا دل ری یا جام حذفی اسپانیا (در سال های 1960، 1961، 1965، 1972 و 1976) و یک جام برندگان جام اروپا در سال 1962 دست یابد.

تمام لوگوهای باشگاه اتلتیکو مادرید

جانوران

به تیم اتلتیکو تحت رهبری کارلوس لورنزو بین سال های 1973 تا 1975، لقب “جانوران” داده شده بود. این لقب به خاطر سبکی که این تیم توانست با آن مقابل سلتیک به برتری دست یابد به آنان داده شده بود. دو تیم در نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا مقابل یکدیگر قرار گرفته بودند و دیدار رفت در اسکاتلند با نتیجه تساوی بدون گل خاتمه یافته بود. در دیدار برگشت، 3 بازیکن از اتلتیکو از زمین بازی اخراج شدند و اکثر بازیکنان باقیمانده این تیم در زمین نیز کارت زرد گرفتند. همچنین سلتیک صاحب 51 ضربه ایستگاهی و کاشته شد. اما در نهایت این اسپانیایی ها بودند که به فینال رسیده و حریف بایرن مونیخ شدند، هر چند که دیدار نهایی با پیروزی و قهرمانی تیم آلمانی خاتمه یافت.

اتلتیکو مجبور شد برای خیزش و اوج گیری مجدد تا سال 1987 و روی کار آمدن خسوس گیلز در راس مدیریت باشگاه صبر کند. اگرچه مالک جدید باشگاه، پول های زیادی را برای خرید نام های بزرگ خرج می کرد، اما سیاست تعویض مربی ها به سرعت و به صورت پی در پی باعث شد اندکی در روند نتیجه گیری تیم وقفه ایجاد شود. پس از کسب تنها دو عنوان قهرمانی در رقابت های کوپا دل ری در سال های 1991 و 1992، سرانجام انتظار طولانی مدت این تیم برای کسب نهمین عنوان قهرمانی در لالیگا به سر آمد و در سال 1996 آن ها دوباره بر بام اسپانیا ایستادند. پس از این قهرمانی نیز یک کوپا دل ری دیگر به ویترین افتخارات باشگاه اضافه شد. پس از پرونده های قضایی زیادی که علیه گیل و دیگر اعضا هیئت مدیره باشگاه به وجود آمده بود، دوران این رئیس در اتلتیکو در سال 2000 به پایان رسید. اتلتیکو که با مشکلات مالی و اقتصادی زیادی دست و پنجه نرم می کرد، در همان سال به دسته پایین تر سقوط کرد.

دوران دیگو سیمئونه

در سال 2011 و با حضور دیگو سیمئونه آرژانتینی بر روی نیمکت مربیگری باشگاه، اتلتیکو این بار بدون نام های بزرگ دوباره به جاده موفقیت بازگشت. باشگاه تحت هدایت این مربی موفق شد در سال 2012 به مقام قهرمانی لیگ اروپا دست یابد؛ آن ها یک سال بعد در کوپا دل ری قهرمان شدند و در سال 2014 نیز توانستند دهمین قهرمانی خود در لالیگا را جشن بگیرند. با کسب عنوان قهرمانی در سوپرکاپ اروپا در سال 2018، دیگو سیمئونه به پر افتخار ترین مربی تاریخ باشگاه اتلتیکو مادرید تبدیل شد.

تنها عنوان قهرمانی غایب در کلکسیون افتخارات این باشگاه، لیگ قهرمانان اروپا است. اتلتیکو دو بار و در فصل های 2013/14 و 2015/16 در آستانه کسب این عنوان بود که هر دو بار در دیدار نهایی قافیه را به همشهری خود رئال مادرید باخت. آن ها در فصل 2016/17 نیز به جمع 4 تیم برتر این رقابت ها راه یافتند، اما با شکست در این مرحله، از رسیدن به فینال باز ماندند. سیمئونه و اتلتیکو همچنان یکی از تیم های دردسرساز برای دو غول اسپانیا به شمار می روند و دیدارهای سخت و نفس گیری را برای بارسلونا و رئال مادرید رقم می زنند. این تیم در سالیان اخیر ستارگان زیادی را به دنیای فوتبال معرفی کرده است؛ بازیکنانی نظیر دیگو کاستا، فرناندو تورس، رادامل فالکائو و آنتوان گریزمان تنها نمونه هایی از این دست هستند.

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]
خروج از نسخه موبایل