سایت شرط بندی بتکارت در بتکارت (Betcart) حرفه ای پیش بینی کنید.
تاریخچه باشگاه اینترنازیوناله پر از فراز و فرود و دوره های خوب و بد است. این باشگاه در سال ۱۹۰۸ و پس از جدایی از باشگاه آث میلان تاسیس شد. گفته می شود که میلانی ها بر استفاده از بازیکنان ایتالیایی تاکید داشتند در حالی که دیگر اعضای باشگاه – که در نهایت از آن ها جدا شده و اینتر را پایه ریزی کردند- عقیده داشتند که بازیکنانی از کشورهای مختلف حق بازی در تیم را دارند. آن ها نام “اینترنازیوناله” یا “بین المللی” را برای تیم جدید انتخاب کردند و همانطور که از نام آن برمی آید، بازیکنانی از سراسر دنیا اجازه و فرصت بازی در این تیم را داشته اند.
تاریخچه تیم اینتر میلان
تیم اینتر میلان در ۹ مارس سال ۱۹۰۸ تاسیس شد. تیم اینتر میلان برای کسب اولین قهرمانی خود زیاد مننتظر نماند؛ آن ها دو سال پس از تاسیس توانستند اولین اسکودتو (عنوان قهرمانی در رقابت های دسته برتر کشور ایتالیا) را کسب کنند. آن ها در ۵۰ سال بعد از آن توانستند ۶ قهرمانی دیگر نیز به ویترین افتخارات خود اضافه کنند. اولین قهرمانی این تیم در رقابت های کوپا ایتالیا (مسابقات حذفی فوتبال کشور ایتالیا) در سال ۱۹۳۸ و با درخشش جوزپه مه آتزا به دست آمد. مه آتزا با ۲۸۴ گل، همچنان برترین گلزن تاریخ باشگاه اینتر به شمار می رود و نام ورزشگاه اصلی شهر میلان نیز بعدها به افتخارش به نام او نامگذاری شد.
دوران هلنینو هررا
تیم اینتر میلان برای افتخارات زیادی که کسب کرده، همیشه باید از هلنینو هررا، سرمربی سابق آرژانتینی خود ممنون باشد. او به محض ورود خود به باشگاه در سال ۱۹۶۰، سعی کرد سسیستم کاتاناچیو را به گونه ای تغییر دهد تا با سبک فوتبال ضد حمله ای مطابق شود. یکی از جنبه های مهم سبک کاتاناچیو، پست لیبرو بود که در اینتر نقش آن بر عهده آرماندو پیچی قرار گرفته بود. هررا همچنین قوانین سرسختانه ای در مورد تغذیه و دیگر مسائل مربوط به نظم و انضباط بازیکنان در نظر گرفته بود. در طی دوران حضور هررا در اینتر بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۸، این تیم دو بار در جام باشگاه های اروپا به قهرمانی رسید، 3 بار سری آ را تصاحب کرد و میانگین گل خورده نراتزوری (آبی و مشکی ها – یکی از القاب اینتر) در طی این سال ها کمتر از یک گل در هر بازی بود. آن ها هر گز نتوانستند این دوران باشکوه را تکرار کنند و از این دوره به دوران “اینتر کبیر” یاد می شود.
هررا تیم فوق العاده ای در اختیار داشت؛ مهاجم بزرگی نظیر ساندرو ماتزولا که وظیفه گلزنی را بر عهده داشت، جایر دا کوستا، وینگر سرعتی تیم که در سمت راست بازی می کرد و هافبک بازیساز تیم یعنی لوئیز سوارز از جمله این بازیکنان بودند. سوارز در سال ۱۹۶۱ و با انتقال از بارسلونا به اینتر، به گرانقیمت ترین بازیکن زمان خود تبدیل شد.
سال های بدون جام
در دوره ۲۰ ساله پس از این عصر طلایی، دو قهرمانی سری آ و دو قهرمانی کوپا ایتالیا به افتخارات این تیم اضافه شد. سپس دهه ۱۹۹۰ از راه رسید که اینتر در آن موفقیت چندانی را تجربه نکرد. نراتزوری در این دوره بیشتر نظاره گر درخشش دو رقیب سنتی خود در ایتالیا، یعنی میلان و یوونتوس بود. آن ها در سال ۱۹۹۴ حتی تا آستانه سقوط به دسته پایین تر نیز پیش رفتند، اما از مهلکه گریختند و اکنون تنها تیم ایتالیایی هستند که حضور در دسته پایین تر را تجربه نکرده است.
یک دوران باشکوه دیگر
با انتصاب روبرتو مانچینی به عنوان سرمربی تیم اینتر میلان در سال ۲۰۰۴، دوران سیاه تیم نیز خاتمه یافت. مانچینی با اینتر توانست در ۳ فصل متوالی به قهرمانی رقابت های سری آ دست یابد که نقطه اوج آن، کسب قهرمانی با ۹۷ امتیاز در فصل ۲۰۰۶/۰۷ بود. در این فصل اینتر موفق شد در ۳۰ دیدار از ۳۸ دیدار فصل به پیروزی دست یابد. مانچینی در سال ۲۰۰۸ جای خود را به ژوزه مورینیوی پرتغالی داد. مورینیو در فصل ۲۰۰۸/۰۹ به همراه اینتر قهرمان ایتالیا شد اما اوج کار او در فصل بعد بود. نراتزوری موفق شد با کسب قهرمانی در جام حذفی ایتالیا، سری آ و لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۲۰۰۹/۱۰، به اولین و آخرین تیم ایتالیایی بدل شود که موفق به کسب سه گانه می شود. پس از این سه گانه، اینتر توانست عنوان قهرمانی در جام جهانی باشگاه ها را نیز در فصل بعد به ویترین افتخارات خود اضافه کند و سپس دوران افت دیگری از راه رسید. قهرمانی تیم اینتر میلان در کوپا ایتالیا در فصل ۲۰۱۰/۱۱، آخرین افتخار و عنوان نراتزوری محسوب می شود. آن ها پس از این دوران، حضور مربیان زیادی را بر روی نیمکت خود تجربه کرده اند که هر یک پس از مدتی از کار برکنار شدند. بنیتز، لئوناردو، گاسپرینی، دی بوئر، ماتزاری و رانیری از جمله اسامی سرشناسی بودند که هر یک به امید بازگرداندن اینتر به روزهای اوجش وارد باشگاه شده و سپس بدون دستاورد خاصی از تیم کنار گذاشته شدند. اینتر در نهایت موفق شد با انتصاب لوچانو اسپالتی بر روی نیمکت در سال ۲۰۱۷، پس از چندین فصل دوری، به رقابت های لیگ قهرمانان اروپا بازگردد.
